Barszcz Sosnowskiego jest niebezpieczny dla zdrowia ludzi. Roślina ta jest niezwykle kłopotliwa, bo rozrasta się w bardzo szybkim tempie, a jej zwalczanie jest trudne m.in. ze względu na silne toksyny znajdujące się w jej soku. W kontakcie ze skórą i w obecności światła słonecznego powodują poparzenia II i III stopnia. Objawy poparzenia pojawiają się po pewnym czasie (od 30 minut do 2 godzin od kontaktu z rośliną), co znacznie ogranicza możliwość szybkiej reakcji i osłabienia działania toksyn, uszkadzających skórę. Po kontakcie z barszczem Sosnowskiego w ciągu 24 godzin nasilają się objawy w postaci zaczerwienienia skóry i pęcherzy z surowiczym płynem. Stan zapalny może utrzymywać się przez około trzy dni, jednak miejsce poparzenia pozostaje wrażliwe na promieniowanie słoneczne nawet przez kilka lat. W miejscu poparzenia skóra ciemnieje. Taki ślad może utrzymywać się przez kilka miesięcy.
W przypadku bezpośredniego kontaktu z barszczem Sosnowskiego należy niezwłocznie umyć skórę zimną wodą z mydłem, tak by usunąć z jej powierzchni sok rośliny, a następnie chronić skórę przed promieniami słonecznymi przynajmniej przez 48 h. W przypadku odczuwania jakichkolwiek dolegliwości na skutek bezpośredniego kontaktu z barszczem lub w efekcie przebywania w pobliżu tych roślin, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Praca przy Barszczu Sosnowskiego wymaga zastosowania kompletnej odzieży ochronnej (z nienasiąkliwych i nieprzemakalnych materiałów) okrywającej całe ciało, długich gumowych rękawic i pełnych masek ochronnych lub przynajmniej okularów ochronnych. Najbezpieczniej usuwać Barszczu Sosnowskiego wiosną gdy rośliny są we wczesnej fazie wzrostu. Na terenie gminy Olecko Barszcz Sosnowskiego występuje na powierzchni ok. 30 ha.
Barszcz Sosnowskiego to roślina pochodząca z rejonu Kaukazu. W latach 40. w Związku Radzieckim zaczęto promować jej uprawę, a z czasem przeniesiono ją do Europy Środkowej i Wschodniej. W połowie XX wieku uważano ją za wartościową roślinę pastewną - ze względu na szybki przyrost umożliwiała ogromną produkcję biomasy. Jej walorem była również wysoka zawartością białek i węglowodanów. Problemem okazały się jednak zbiory - roślina ta może powodować niebezpieczne poparzenia skóry. W Polsce jest objęta zakazem rozmnażania, hodowli i sprzedaży.